W każdym małżeństwie panuje równowaga sił między mężczyzną a kobietą. Musimy być bardzo świadomi tego, że zbyt dominujący mąż może mieć destrukcyjny wpływ na małżeństwo, ale i na odwrót. Intymność w małżeństwie oznacza, że zarówno mąż, jak i żona przyjmują daną im przez Boga władzę i wykorzystują ją do budowania, a nie burzenia. Jeśli mężczyźni chcą być bohaterami, a kobiety pragną bohaterów, to dlaczego tak po prostu się nie dzieje? Dlaczego sabotujemy siłę, którą mamy nadzieję zobaczyć w naszych mężach? Oto kilka powodów!

Jedną rzeczą jest słyszeć, a inną słuchać. Dobra komunikacja i zdrowe relacje zależą nie tylko od słyszenia słów wypowiadanych przez innych ludzi, ale także od uważnego słuchania tego, co chcą przekazać. Słuchać znaczy kochać. Ale jeśli mamy być szczerzy, niewielu z nas jest dobrymi słuchaczami. Łatwo jest słyszeć innych, ale bardzo trudno jest prawdziwie ich słuchać. Jest to jest szczególnie ważna kwestia w kontekście lokalnego kościoła, gdzie jesteśmy wezwani do wzajemnej miłości, troski o siebie nawzajem i do noszenia nawzajem swoich ciężarów. Nic z tego nie jest możliwe bez dobrego słuchania.

„Zakochałem się!” – lubimy o tym rozmawiać, jakby miłość była uczuciem, które pojawiło się znikąd. Mówimy o zakochaniu, jakby miłość po prostu rozwinęła się w nas bez naszego przyzwolenia, jak gdyby wszystko to działo się gdzieś poza sferą rozsądku. Miłość porywa nas, bierze nad nami górę i trzyma w niewoli w jakiś nadzwyczajny sposób. I pomimo, że w pewnym sensie tak się może wydawać, to jest w tym coś więcej. To o wiele bardziej skomplikowane. A może o wiele prostsze?

Tematy związane z seksualnością są przepełnione niewypowiedzianym napięciem: żona, która podejrzewa męża o oglądanie pornografii; tata, który dostrzega, że jego córka wkracza w wiek dojrzewania i nagle przestaje przytulać swoją „małą dziewczynkę; kobieta, która wiele lat temu dokonała aborcji i trzymała to w tajemnicy; dobry przyjaciel lub krewny, który postanowił przejść zmianę płci i chce, aby używać jego nowego imienia.

W ciągu ostatnich sześciu miesięcy spotkałam się z dwiema chrześcijankami – młodymi mężatkami, które odeszły od mężów. Obie powiedziały: „Nigdy nie powinnam była za niego wychodzić. Miałam wątpliwości przed ślubem, ale go nie odwołałam”. Te młode kobiety wierzyły, że ponieważ poślubiły niewłaściwego mężczyznę, ich małżeństwo było „nieważne” przed Bogiem. Prawda jest taka, że niezależnie od tego, kogo poślubisz, życie w małżeństwie będzie wyzwaniem.

W swojej książce Pure, Dean Inserra zaleca podejście, które nazywa „randkowaniem, którego nie będziesz żałować”. Sugeruje cztery proste i racjonalne wskazówki, które mogą pomóc parom umawiać się na randki w sposób, który nie przyniesie im wstydu i poczucia winy, niezależnie od tego, czy się pobiorą, czy zerwą. Sądzę, że warto, abym się nimi podzielił z wami.

Miłosierdzie to wspaniała cecha, którą powinniśmy rozwijać w naszych chrześcijańskich społecznościach. Pan jest „miłosierny i łaskawy” i mamy być jak On. Miłosierdzie oznacza współczucie i troskę wobec cierpienia innych ludzi. Jak mówi Biblia, mamy płakać z płaczącymi i radować się z radosnymi. Jednak w tych czasach współczucie może być również wykorzystane jako usprawiedliwienie dla przymykania oczu na grzech lub nawet wspierania w grzechu.

Kiedy kobieta ulega, decyduje się postawić siebie pod autorytetem innej osoby. Pomyśl o tym w ten sposób. Nie możesz prawdziwie powiedzieć „tak”, dopóki nie masz mocy powiedzieć „nie”. Oznacza to, że aby ulec, musisz rozpoznać swoją własną sprawczość i zdecydować się ją ujarzmić dla wyższego celu. Zamiast dominować lub podcinać skrzydła swojemu mężowi, decydujesz się inwestować w niego.

Wszyscy znamy historie kobiet, które były umniejszane i lekceważone przez mężczyzn, którzy myśleli, że uciszając kobiety w kościele i chrześcijańskiej rodzinie, postępują zgodnie ze Słowem Bożym. Znam chrześcijan, którzy zdecydowanie nie zgadzają się z ideą biblijnej uległości w dzisiejszych małżeństwach.