Żyjemy w czasach kultu pracy i samosprawczości. Jeden etat, drugi etat, kursy, studia, szkolenia, bujne życie towarzyskie i nienaganna aparycja. Biblię można czytać na telefonie w piętnastominutowej przerwie na drugie śniadanie między zajęciami lub spotkaniami. Modlitwą stają się szybkie westchnięcia „Panie Boże pomóż”, gdy już brakuje sił i czasu na więcej ZAJĘĆ.
Muszę przyznać, że naprawdę ciężko jest skierować swoje serce na Jezusa. Rozpraszam się i nie żyję tym, co liczy się najbardziej. Nie chcę jednak, aby tak wyglądało moje życie. Jestem pewna, że ty też nie. Przygotowałam dziesięć wskazówek, które pomogą nam podjąć walkę i świadomie pracować nad naszą relacją z Bogiem. Mogą pomóc nam w szczerym skierowaniu serca na Chrystusa.
Ostatnią rzeczą, na którą miałam ochotę, było wstanie z łóżka. Było wcześnie. Byłam zmęczona. I szczerze mówiąc, kilka minut snu brzmiało bardziej odświeżająco dla duszy, niż próba utrzymania moich nie do końca obudzonych, zamglonych oczu otwartych wystarczająco długo, by czytać i przyswajać Pismo Święte.
Czy czujesz, że spadł na Ciebie jakiś ciężar? Czy utknęłaś w miejscu w życiu, gdzie nic się nie zmienia? Gdzie dzień w dzień dzieje się to samo, a Ty nigdzie nie docierasz? Czy modliłaś się i błagałaś Boga o coś i nie widziałaś odpowiedzi?
Dzień zmarnowany i dzień wykorzystany – oba będą męczące. Dzień, który upłynął na lekkomyślnej bezczynności oraz dzień spędzony w celowej aktywności – oba spowodują zmęczenie ciała i umysłu. Ale dzień spędzony intencjonalnie na przynoszeniu chwały Bogu, czynieniu dobra wobec innych, to czas, który przyniesie przyjemność, nawet jeżeli przyniesie wyczerpanie; spowoduje radość, nawet jeśli przyniesie znużenie.
Jesteśmy z każdej strony zachęcani do życia według naszych uczuć: „Podążaj za swoim sercem”, „Rób to, co wydaje Ci się właściwe”, „Słuchaj swojego wewnętrznego głosu”. Są to treści, którymi karmi nas nasza kultura. Mogą brzmieć dobrze, ale są sprzeczne z tym, jak Bóg chce, abyśmy żyli.
Nie chodzi o to, że Bóg nie ma dla ciebie żadnego planu. Nie chodzi o to, że Bóg chce, abyś chodził bez żadnej pewności, czy żyjesz życiem, które Go czci i podoba Mu się. Chodzi raczej o to, że Bóg nie chce, abyś odsunął zasłonę Jego ukrytej woli. Zamiast tego Bóg chce, abyś odpowiadał na prowadzenie Jego objawionej woli.
Jezus dostrzegł w Piotrze coś, czego nie widział nikt inny. Dostrzegł coś, co pozostało niezauważone nawet przez jego najdroższych przyjaciół i członków najbliższej rodziny. Jezus dostrzegł to, co było ukryte w tym człowieku, dostrzegł to, co było poza jego impulsywnością, co istniało poza jego słabością, co było możliwe po drugiej stronie jego wahania. Odłożył na bok wszystko, co złe, aby skupić się na tym, co zdecydowanie najlepsze; wszystko, co niegodne, aby skupić się na tym, co szlachetne, miłe i dobre.
Jakie pytanie ty dziś zadajesz Bogu? Czy wierzysz, że Bóg jest suwerenny, nieskończony w mądrości i doskonały w miłości? Czy jesteś gotowa, aby zaufać Bogu, bez względu na okoliczności?
Pamiętam ten moment wyraźnie: był to dzień przed egzaminem ACT (American College Test). Byłam wtedy, jak powiedziałaby to Ania z Zielonego Wzgórza, „w otchłani rozpaczy”.
Zazwyczaj denerwuję się, gdy sprawdzane są moje umiejętności – czy to podczas zwykłego egzaminu w szkole, wygłaszania przemowy w trakcie debaty, czy też w jakiś nowych okolicznościach.
JEDNAK TO, CO CZUŁAM WTEDY, TO BYŁO COŚ ZUPEŁNIE INNEGO.
