Jezus dostrzegł w Piotrze coś, czego nie widział nikt inny. Dostrzegł coś, co pozostało niezauważone nawet przez jego najdroższych przyjaciół i członków najbliższej rodziny. Jezus dostrzegł to, co było ukryte w tym człowieku, dostrzegł to, co było poza jego impulsywnością, co istniało poza jego słabością, co było możliwe po drugiej stronie jego wahania. Odłożył na bok wszystko, co złe, aby skupić się na tym, co zdecydowanie najlepsze; wszystko, co niegodne, aby skupić się na tym, co szlachetne, miłe i dobre.